Ja wat is er toch aan de hand daar ? Het vuur is weer opgeladen,
Wat er is gebeurd in Syrië de afgelopen drie jaar? Volgens de NAVO en de GCC in de media, heeft de “regime” bloed te vergieten om een democratische revolutie te onderdrukken. Maar deze versie wordt tegengesproken door de huidige steun voor de regering geraamd op, volgens bronnen, tussen de 60 en 90% van de bevolking. De waarheid is heel anders: de NAVO en de GCC hebben achtereenvolgens verloren een oorlog van successie en een vierde generatie Nicaraguaanse type oorlog. Het is zij, en zij alleen, die georganiseerd en de dood van 120.000 Syriërs gefinancierd.
Een van de uitdagingen van de voorbereiding van de conferentie van Genève is de geschiedenis van Syrië te schrijven. De NAVO-machten en de Gulf Cooperation Council proberen om hun versie van de gebeurtenissen die hen een duidelijk voordeel aan de onderhandelingstafel zou geven opleggen.Vandaar dat een plotselinge stortvloed van artikelen en samenvattende verslagen in de westerse en de Golf pers.
Het Westen en de GCC beweren dat de crisis in Syrië is in lijn met de “Arabische Lente.” Volgens deze visie zou de “Bashar regime” bloedig onderdrukt hebben de democratische aspiraties van de bevolking. De NAVO en de GCC zou dan hebben ingegrepen om de burgerbevolking te beschermen.
De werkelijkheid is anders: de Verenigde Staten geplande vernietiging van Syrië tijdens een bijeenkomst op 15 september 2001, in Camp David. Ze begonnen te bereiden door de vaststelling van de Syrië Accountibility wet op 12 december 2003. Ze probeerden Syrië eerste duik in de oorlog door het veroorzaken van de goedkeuring van resolutie 1559 van de Veiligheidsraad, dan is het doden van de voormalige Libanese premier Rafik Hariri en beschuldigen president al-Assad van het bestellen van de moord. Dit scenario heeft gefaald, zij uitbesteed de oorlog naar het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk, die zich via de bereide Verdrag van Lancaster op 2 november 2010. Het signaal voor het begin van de werkzaamheden is gegeven door de Verenigde Staten van Cairo in het begin van februari 2011.
Februari 2011 – juli 2012: de vierde generatie oorlog
Vanaf die datum, en voor 15 maanden, de NAVO en de GCC gestart met een vierde generatie oorlog, volledig gebaseerd op hun overheersing van de massamedia. Ze overtuigde de wereld, met inbegrip van de Syriërs, die het hele land was gestegen, hoewel de belangrijkste gebeurtenissen niet meer dan 5.000 mensen. Dankzij sluipschutters en commando’s, geënsceneerd ze een bloedige repressie. Echter, maart-april 2012, na de val van het Islamitisch Emiraat van Baba Amr, Nicolas Sarkozy onderhandelde de terugtrekking van Frankrijk, terwijl in mei de Syriërs begon rapporten Al-Jazeera twijfel en in juni, Washington aanvaard zijn nederlaag bij de Conferentie van Genève.
Tijdens deze periode, de strijders waren ofwel Syrische Takfirist (inclusief 3000 gevangen in Baba Amr) of buitenlandse professionals, in het bijzonder de Libische leden van al-Qaeda gecontroleerd door Abdelhakim Belhaj. Samen vormden ze de Free Syrian Army, geflankeerd door Britse en Franse officieren, met de logistieke steun van Turkije.
Juli 2012 – augustus 2013: Oorlog, Nicaragua Style
Verkiezing François Hollande ‘s als de Franse president en de benoeming van Laurent Fabius als zionistische ministerie van Buitenlandse Zaken opnieuw gelanceerd de oorlog. Zich baserend op CIA-generaal David Petraeus en de expertise van ambassadeur Robert S. Ford (voormalig assistent van John Negroponte), Frankrijk betekende een nieuwe oorlog, ditmaal Nicaragua stijl, door het verzamelen van de “Vrienden van Syrië” in Parijs op 6 juli 2012. Twee weken later, een mega-aanval onthoofd het leger door assasinating leden van de Nationale Veiligheidsraad. Onmiddellijk, 40.000 buitenlandse jihadisten, ondersteund door enkele duizenden Syriërs en begeleid door Franse en Britse officieren, begon de aanval op Damascus. Dit was het moment van de waarheid. De Syriërs, tot nu toe erg passief, geholpen hun leger naar de hoofdstad te verdedigen en af te weren de indringers. Er volgde een jaar van wrede en bloedige oorlog die meer dan 100.000 martelaren gedood.
Tijdens deze periode, de Verenigde Staten stond terug, het verlaten van hun bondgenoten om het werk op het terrein te doen. Bij de meeste, probeerden ze te beïnvloeden Qatar en Saoedi-Arabië om het gewicht van jihadisten te beperken en te bevorderen seculiere huurlingen. Recruitment centra werden in Tunesië en Afghanistan geopend. Airlifts werden georganiseerd vanuit Libië en Jemen te leveren tienduizenden jihadisten die kwam om te sterven in Syrië. Net als in Nicaragua, vonden zij Syriërs om hen te steunen, maar uiteindelijk diende ze bij de ‘bevrijde zones “te beheersen in plaats van het reguliere leger van aangezicht tot aangezicht te bestrijden.
Van augustus 2013 tot vandaag: het falen van de NAVO
Wijzend op hun nieuwe mislukking, de bevoegdheden van de NAVO en de GCC probeerde de Russische en Chinese veto in de Veiligheidsraad te negeren. Door het organiseren van een misdrijf waarbij zij een enorme symbolische betekenis zou toekennen, zouden ze internationale interventie te rechtvaardigen om burgers te beschermen, zodat ze kon afmaken door het bombarderen van het land zoals ze deden in Libië.
De chemische aanval op ghoutta, 21 augustus 2013, werd georganiseerd door de NAVO. De wapens werden vervoerd van een Turkse kazerne naar Damascus en de gebruikelijke media-oorlog werd gemobiliseerd om deze aflevering ernstiger dan een andere gebeurtenis te maken.
Maar de onverwachte inzet van de Russische vloot uit de Middellandse Zee zou het Pentagon hebben gedwongen om aan te vallen van de Rode Zee, vliegend over Jordanië en Saoedi-Arabië, dat wil zeggen, stort hun bondgenoten in de oorlog. Washington, met het opgegeven hebben op het invoeren van een regionaal conflict, Amerikaanse diplomatie is sindsdien gezocht voor te bereiden op de conferentie van Genève 2.
Genève 2
De Geneva 2 conferentie, die waarschijnlijk zal worden gehouden in eind januari 2014, zal een einde maken aan drie jaar oorlog. Afhankelijk van de versie die we behouden van de gebeurtenissen, zal Syrië een burgeroorlog hebben meegemaakt of zal zegevieren tegen buitenlandse agressie zijn geweest.
Dit is de bron ; Waarheid als een kwestie van Globalreseachrs.
Op 10 -2-2012 melden ze al dit bericht ,en als ik het lees is het geheel weer helemaal op gewarmd op heden ten dagen. Precies het zelfde het herhaald zich gewoon wat bizar eigenlijk hé.
Inderdaad, hoewel beide Irak en Syrië vervolgens uitgegroeid tot gepersonaliseerde regeringen geleid door een enkel individu (Saddam Hoessein en Hafez Assad), de Baath-ideologie was bij de wortel gemotiveerd door de seculiere Arabische nationalisme geïllustreerd door Gamal Abdel Nasser in Egypte. Hij maakte geen geheim van zijn afkeer van de sjeiks en vorsten die over meerdere landen geregeerd, die allen had nauwe geopolitieke banden met de landen die leiden vandaag de militaire bondgenootschap NAVO. Als reactie, de Koninklijke Huizen begon de religieuze groepen tegen nasserisme ondersteuning die verhoogde niveaus bereikten tijdens de jaren 1980, toen Zbigniew Brezezinski en later Robert Casey implementeerde de strategie van het gebruik van religieuze groepen om de vijanden van de VS de strijd betuttelen.Read more; Onstabiele Geopolitieke Schaakbord.
Nu.nl Meld het volgende ; Het geweld begon vrijdag toen rebellen militaire controleposten aanvielen bij Ghouta. Aanhangers van Assad zouden via de controleposten proberen te voorkomen dat levensmiddelen terechtkomen in steden die in handen zijn van de oppositie. read more ; nu.nl met video.
Hopelijk komt er gauw een einde aan deze strijd, en als je weet wat hier achter zit dan is het geheel niet waard om daar zo’n oorlog over te voeren. Maar goed ik ben maar een leek die het op mijn eigen manier analyseer. En wetend dat het voor ons alle is de evolutie die we wereldwijd mee maken. Ieder op zijn eigenwijze en eigenmanier zoals het jouw ten goed komt.
Warme Hart Groet