Lyme Bacteriën in een carnavalsjasje

Deer tick

(Spiegelbeeld | Monique Vaessen)

 

Hyacintha Kraidy (53) werkt als medisch helderziende en natuurgeneeskundig therapeut. In 2013ontdekte ze dat ze Lyme had. Door de ziekte bij zichzelf helderziend waar te nemen, deed ze allerlei inzichten op die haar in staat hebben gesteld een Lyme Protocol te ontwikkelen. Daarmee heeft ze zichzelf en veel van haar cliënten helpen herstellen van de ziekte van Lyme. Een gesprek metHyacintha Kraidy over haar visie op deze ziekte.

Hyacintha Kraidy woont sinds haar twintigste in Nederland. Ze groeide op in Libanon als dochter van een Nederlandse moeder en een Libanese vader. Als kind ontdekte ze dat zehelderziend was. Of liever: dat de rest van de wereld dat niet was.“Als ik dingen zag, die anderen niet zagen, zoals energiebolletjes of lichtflitsen rond mensen, zei mijn moeder meestal: ‘Hyacintha ziet ze weer vliegen.’ Toen ik een jaar of acht was droomde ik over een heleboel kleine beestjes die ervoor zorgden dat mensen ziek werden. En over injectienaalden. Een week later was er in Libanon een cholera-uitbraak en werd iedereen gevaccineerd.” Zo kan ze nog meer voorvallen noemen uit haar jeugd. Toen ze opgroeide hield Hyacintha meestal haar mond over wat ze zag en schonk zeer steeds minder aandacht aan. Ze vond het vervelend om anders te zijn.
 
Radioprogramma

Op haar 33e ging een andere wereld open. “Ik volgde een Reiki-opleiding. Bij Reiki II ga je op afstand healen en begon ik weer dingen te zien, die anderen niet zagen. Bijvoorbeeld chakra’s of knobbels in borsten. Dat ik in een menselijk lichaam kon kijken was nieuw voor me.” Jaren later volgde ze een radioprogramma van paranormaal genezer Jomanda, waarbij luisteraars inbelden. Terwijl ze meeluisterde, zag Hyacintha meestal vrij snel wat de oorzaak van de klacht was. Ze vond het leuk om te horen dat Jomanda hetzelfde waarnam, alleen gebruikte Jomanda vaak een mooie omweg om de beller te vertellen wat hij had. Lachend: “Je zou dus kunnen zeggen dat ik ben opgeleid door Jomanda. Van haar heb ik geleerd om tactvol een diagnose te stellen. Al gebeurt  het me nog wel eens dat ik mensen overval met wat ik zie.

In 2008 leerde ze het werk kennen van Caroline Cory, weer via een radio-uitzending. “Caroline praatte over de Divine Father alsof ze er een innige relatie mee had. Ik voelde enorme herken-ning. Benijdde haar ook. Dacht: “I’ll have what she’s having.” Het gedachtengoed van Cory vormt de basis van waaruit ze werkt. Daarbij staat de verbinding met de Bron en het universele bewustzijn, centraal. “Door je te verbinden met de bron, je Schepper, verhoog je je trilling en kun je bewuster en liefdevoller in het leven staan.”

Luier
In 2013 kwam Hyacintha erachter dat ze Lyme had. Achteraf vermoed ze dat ze het al minstens twee jaar gehad moet hebben, gezien haar enorme vermoeidheid, vergeetachtigheid, concentratieproblemen, stijve rug en krakende nek. Allemaal klachten die er   langzaam   ingeslopen   waren.   “Ik   had   geen   puf   meer   voor sociale contacten, was niet vooruit te branden, kon niet meer tegen muziek of drukte. Ik kon zelfs mijn schoenveters bijna niet meer strikken. Mijn moeder van 84 was nog actiever dan ik.” In 2013
diagnosticeerde een kno-arts de duizelingen en het oorsuizen waar ze opeens last van kreeg als de ziekte van Ménière. Iemand verwees haar door naar een therapeute die met een SCIO-apparaat vaststelde dat ze 89 procent Lymebelasting had. “Maar zij kon me niet vertellen wat ik daar aan kon doen. Collega-therapeuten adviseerden   me   allerlei   supplementen   en   ook   Samento  en Kaardebol. Daardoor voelde ik me alleen maar beroerder. In de maanden dat ik met een luier aan op bed lag, omdat ik te duizelig was om naar de wc te gaan, kon ik niet lezen of internetten. Ik ben gaan schouwen, omdat dat de enige manier was om te onderzoeken wat die Lyme nu was en wat de relatie was met Ménière, vertelt Hyacintha. Door helderziend waar te nemen, kwam ze veel te weten over de Borrelia Burgdorferi, de spiraalvormige bacterie ofwel spirocheet die Lyme veroorzaakt. Veel van haar inzichten bleken te kloppen met wat de wetenschap tot op heden heeft ontdekt, maar zijn nog geen gemeengoed. Bijvoorbeeld dat Lyme overgedragen kan worden van mens op mens, of dat antibiotica in veel gevallen averechts werkt. Hyacintha deed echter ook nog niet bekende inzichten op over Lyme.

Kort samengevat komen haar inzichten hier op neer:

  • Lyme is besmettelijk via speeksel, sperma, bloed(transfusie), placenta, moedermelk en kan overgedragen worden via teken, luizen, vlooien, muggen en dazen en wellicht meer van dergelijke beestjes.
  • Veel mensen hebben niet door dat ze Lyme hebben omdat ze nooit zijn gebeten door een teek of geen Lyme diseaserode kring hebben gehad.
  • De Borrelia-bacterie kan via trillingen het DNA van andere bacteriën, parasieten en virussen kopiëren en muteert daardoor. Dit verklaart de veelheid aan Lyme-gerelateerde symptomen.
  • De volwassen Borrellia-bacterie is gesegmenteerd en valt als hij doodgaat uiteen in segmenten (sporen) die uitgroeien tot nieuwe spirocheten.
  • Antibiotica, Samento, Banderol en andere middelen die bedoeld zijn om de bacterie te doden, werken in veel gevallen averechts, omdat de spirocheet dan versnelt uiteenvalt.
  • Je geestelijke en lichamelijke gesteldheid hebben grote invloed op hoeveel fysieke last je hebt van een Lyme-besmetting.

‘Oude’ Lyme
Hyacintha kon zien hoe de Borrelia-bacterie zich voortplant. “Hij maakt een ontwikkeling door van circa negentig dagen, waarbij hij zich van een soort spore ontwikkelt tot een druk bewegende spiraalvormige bacterie. In de fases van puber en volwassen spirocheet is hij gesegmenteerd. Als hij na die negentig dagen doodgaat, valt hij uiteen in segmenten (of sporen) die weer uitgroeien tot nieuwe spirocheten”, legt Hyacintha uit. Wanneer de gesegmenteerde spirocheten aangevallen worden, bijvoorbeeld met antibiotica, scheiden ze extra toxines (afvalstoffen) af als waarschuwing aan de andere spirocheten en vallen vervolgens uiteen. De gewaarschuwde spirocheten beschermen en verstoppen zich. Dit doen ze door zich in te kapselen in cystes of in een web (biofilm). “Val je Lyme aan met producten als antibiotica, Samento en Banderol, dan is het afhankelijk van de levensfase van de spirocheet wat er gebeurt. Jonge spirocheten gaan dood, maar pubers   en   volwassen   spirocheten   laten   zich   uiteenvallen, waardoor   ze   zich   juist   vermenigvuldigen.   Je   ziet   dan   dat   de klachten daarna juist toenemen.” Toch is ze geen absolute tegenstander van antibiotica. “Zeker als je voor het eerst besmet wordt en er vroeg bij bent kan het heel effectief zijn. Maar aangezien veel mensen rondlopen met niet-gediagnosticeerde ofwel ‘oude’ Lymeis het tricky. Ook omdat je niet weet of je besmet bent met jonge of volwassen spirocheten.” Wanneer klachten een week of vier na een   antibioticakuur   (bijvoorbeeld   voor   een   tekenbeet   of   een blaasontsteking) verergeren, dan kan dat een teken zijn dat je lyme hebt.

 
Carnavalsjasje
Een geheel nieuw inzicht dat Hyacintha opdeed is dat de Borrelia Burgdorferi   zich   kan   vermommen,   waardoor   hij   vaak   onopgemerkt blijft bij (bloed)testen. Hij doet dit door gebruik te maken van trilling en frequentie. Alles in het universum is energie, heeft bewustzijn en een eigen trilling. Zo heeft ook elk organisme een unieke   frequentie   waarin   onder   andere   de   DNA-informatie besloten ligt. Elk segment van een volgroeide spirocheet kan de trilling van bacteriën, virussen, schimmels en parasieten die in het menselijk lichaam zitten, kopiëren. Doordat de Borrelia-bacterie een andere trilling aanneemt, trekt hij als het ware een carnavalsjasje aan. Of eigenlijk meerdere, omdat elk segment dat doet. Ons immuunsysteem werkt ook met trillingen. Het herkent de trilling van   ziekteverwekkers   die   het   al   eerder   is   tegengekomen   en produceert   daarvoor   antistoffen   die   dezelfde   trilling   dragen, vertelt Hyacintha. Zij trekken elkaar aan door resonantie. Maar op dát punt gaat het bij Lyme volgens haar mis. Het lichaam stuurt namelijk antistoffen af op de vermomming van de Borrelia en   niet   op   de   Lyme-spirocheet   die   daaronder   schuilgaat.   De antistoffen reageren dus op de verkeerde trilling. Veel symptomen van   Lymepatiënten   worden   veroorzaakt   doordat   de   voorgeprogrammeerde witte bloedlichaampjes (antistoffen) uitrukken tegen iets wat je in werkelijkheid niet hebt.Frequentie-middelenVia   collega-therapeuten   kwam   Hyacintha   in   aanraking  met  frequentie-middelen,   die   resoneren   op   trillingen   van   ziekteverwekkers. Toen ze die ging gebruiken namen haar klachten langzaam af. Door helderziend waar te nemen wat de middelen deden, kon ze zien hoe ze werken en hoe ze nog beter ingezet kunnen   worden   wat   betreft   effectiviteit,   gebruiksduur   en dosering. Ze heeft het Claritas Lyme-protocol opgesteld op basisvan bestaande middelen, aangevuld met middelen die ze zelf ontworpen heeft. “Eén middel is niet voldoende om de Borrelia af te remmen. Het is net alsof je probeert tien ballen onder water te drukken. Heb je er een onder water, dan schiet een andere weeromhoog. Het protocol kun je zien als een net dat helpt om alle ballen onder water te houden. Suffectus, een van de middelen, maakt je spiritueel wakker en versterkt je Goddelijke blauwdruk, het   activeert   het   zelfgenezend   vermogen   van   het   lichaam   en verhindert de Borrelia om informatie te kopiëren en dus te muteren.” De andere middelen werken rechtstreeks op de Lyme-spirocheet,   maar   ook   op   co-infecties.   Bovendien vertragen   ze   de bacterie.Fade-out

Een gezonde spirocheet beweegt zich hyperactief voort. Wanneer je Lyme-spirocheten met antibiotica aanvalt, valt een deel uiteen en een deel verstopt zich. “Bij gebruik van de juiste frequentie-middelen, gedoseerd over een bepaalde tijd, zie ik dat de spirocheten steeds rustiger bewegen, totdat ze nagenoeg stilvallenen oplossen: een soort fade-out.” De kern van haar behandeling is dat de spirocheet niet in de gaten heeft dat hij wordt aangevallen. De borrelia-bacterie zal zich daarom niet verdedigen door uiteen te vallen of extra toxines af te scheiden. Deze toxines maken het lichaam nog zieker doordat de Herxheimer-reactie optreedt. De trilling van de frequentiemiddelen dringt door de biofilm en in de cystes, zonder dat er heftige medicijnen gebruikt hoeven te worden om deze te breken of op te lossen. “Hoe lang je de frequentiemiddelen moet innemen is afhankelijk van hoe lang jeLyme hebt. Dit proces heeft tijd nodig. Doorgaans merken Lymepatiënten na vier weken verbetering.

Volledig herstel?
De hamvraag is natuurlijk of je volledig kunt herstellen van Lyme. Volgens Hyacintha zijn de actieve spirocheten na een behandeling van minimaal een maand of acht dood. Maar de sporen kunnen nog 14 jaar in je lichaam zitten. Die kunnen dus op enig moment weer actief worden. “Zelf merk ik dat mijn klachten na een tijdjeweer de kop op steken. Ik heb een kat met Lyme dus de kans op herbesmetting via vlooienbeten is groot. Zo gauw ik weer een zwaar gevoel achter mijn ogen krijg en weer vermoeid en vergeetachtig ben, ga ik weer mijn middelen gebruiken en voel ik me snel weer beter. Ik hoop nog een middel te ontwikkelen dat zelfs de sporen kan doden. En verder is het zaak om gezond te kunnen blijven mét Lyme. “Als mens co-existeren we met vijftig triljard bacteriën in ons lijf.” Een ander belangrijke voorwaarde voor herstel is volgens haar dan ook om je emotionele resonantie op Lyme te verkleinen. “Je kunt de grip die de ziekte fysiek op je heeft positief beïnvloeden door gezonder en bewuster te leven en te onderzoeken waarom jij de ziekte hebt aangetrokken. Want ook wij functioneren door middel van resonantie. Dat is de Law of Attraction.” Hyacintha beschouwt Lyme in veel opzichten als een wakkermaker. Hierover meer in een vervolgartikel waarin ze dieper in zal gaan op het herkennen van Lyme.

 

Bron: