Aan het OM Maastricht 27 juli 2023

Aan het OM Maastricht.

Slachtofferhulp.

GGD, direct stoppen met vaccineren van mensen inclusief de Kinderen tegen 6 soorten Kanker.

Gemeente Landgraaf Burgemeester en wethouders.

Landelijke huisartsen vereniging.

Gezien de ernst van wat is gebeurd zie de bijlage.

Deze info wordt ook door ander kanalen verspreid om mensen die gevaccineerd zij te waarschuwen en hun acties kunnen ondernemen.

Hartelijke groet Rob Brekel

Aan het OM Maastricht.

Slachtofferhulp.

GGD, direct stoppen met vaccineren van mensen inclusief de Kinderen tegen 6 soorten Kanker.

Gemeente Landgraaf Burgemeester en wethouders.

Gezien de ernst van wat is gebeurd zie de bijlage.

Jullie kunnen me van alles beschuldigen, maar liegen doe ik niet.

Het hele gemeente bestuur Burgemeester en wethouders heeft mee gedaan om het te promoten, door gebrek aan kennis maar afgaande op de leugens van Rutte en Hugo de Jonge zijn jullie besmet met de grootste kanker verwekkende troep.

Het is tijd nu te acteren om weer gezond te worden als dit mogelijk is.

Je kunt me kwalijk nemen dat ik lomp direct geweest ben, maar geen moordenaar die jullie dood wil.

Denk dat het tijd wordt om aangifte te doen van poging tot MOORD en het toebrengen van een ernstig lichamelijk letsel.

In het algemeen belang gezien de ernst van het misdrijf is en jullie nu kennisdrager zijn : artikel 162 Vs moet gelijk getart worden met een Woo.

Artikel 162

1.

Openbare colleges en ambtenaren die in de uitoefening van hun bediening kennis krijgen van een misdrijf met de opsporing waarvan zij niet zijn belast, zijn verplicht daarvan onverwijld aangifte te doen, met afgifte van de tot de zaak betrekkelijke stukken, aan de officier van justitie of aan een van zijn hulpofficieren,

a. indien het misdrijf is een ambtsmisdrijf als bedoeld in titel XXVIII van het Tweede Boek van het Wetboek van Strafrecht, dan wel

b. indien het misdrijf is begaan door een ambtenaar die daarbij een bijzondere ambtsplicht heeft geschonden of daarbij gebruik heeft gemaakt van macht, gelegenheid of middel hem door zijn ambt geschonken, dan wel

c. indien door het misdrijf inbreuk op of onrechtmatig gebruik wordt gemaakt van een regeling waarvan de uitvoering of de zorg voor de naleving aan hen is opgedragen.

2.

Zij verschaffen de officier van justitie of de door deze aangewezen hulpofficier desgevraagd alle inlichtingen omtrent strafbare feiten met de opsporing waarvan zij niet zijn belast en die in de uitoefening van hun bediening te hunner kennis zijn gekomen.

3.

De bepalingen van het eerste en tweede lid zijn niet van toepassing op de ambtenaar die door het doen van aangifte of het verschaffen van inlichtingen gevaar zou doen ontstaan voor een vervolging van zich zelf of van iemand bij wiens vervolging hij zich van het afleggen van getuigenis zou kunnen verschonen.

4.

Gelijke verplichtingen rusten op rechtspersonen of organen van rechtspersonen wier taken en bevoegdheden zijn omschreven bij of krachtens de wet, voor zover daartoe bij algemene maatregel van bestuur aangewezen.

5.

Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen voorschriften worden gegeven in het belang van een goede uitvoering van dit artikel.

6.

De aangifte van misdrijven, bedoeld in het eerste lid onder c, kan in overleg met de officier van justitie en met inachtneming van de voorschriften, als bedoeld in het vorige lid, nader worden beperkt.

7.

De voordracht voor een algemene maatregel van bestuur als bedoeld in het vierde of vijfde lid, wordt niet gedaan dan nadat het ontwerp in de Nederlandse Staatscourant is bekend gemaakt en sedert de dag waarop de bekendmaking is geschied twee maanden verstreken zijn.

Wet open overheid (Woo) op zijn plaats.

De Wet open overheid (Woo) is op 1 mei 2022 in werking getreden en vervangt de Wet openbaarheid van bestuur (Wob). De Woo regelt uw recht op informatie van de overheid. Overheidsinformatie is openbaar, tenzij de Woo of andere wetgeving bepaalt dat de gevraagde informatie niet geschikt is om openbaar te maken. Dat geldt bijvoorbeeld voor documenten die aan de strafrechter zijn voorgelegd.  Wet open overheid

De Presidenten van alle 11 rechtbank districten in Nederland waren op de hoogte, en kennisdrager vanaf 8 feb 2022.

Zij hebben niet geacteerd of deze misdaad tegen gehouden.

Dit maakt dat zij medeplichtig zijn aan GENOCIDE, en samengespannen hebben met de misdadige politiek.

Aan alle die deze info nu krijgen:

Het niet actief acteren om verdere gevolgen te stoppen van de GENOCIDE maakt u ook tot mededader.

Ik eis dat u op de website van de gemeente deze misdaad tegen de inwoners bekend gaat maken.

Tevens in alle landelijke dagbladen deze GENOCIDE doet melden en hen verplicht deze info aan de bevolking te verstrekken.

De Politie opdracht geeft om alle verdachten van deze Genocide te arresteren in afwachting van hun berechting.

Tweede Boek. Misdrijven

Titel XX. Mishandeling

Artikel 302

1.

Hij die aan een ander opzettelijk zwaar lichamelijk letsel toebrengt, wordt, als schuldig aan zware mishandeling, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste acht jaren of geldboete van de vijfde categorie.

2.

Indien het feit de dood ten gevolge heeft, wordt de schuldige gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste tien jaren of geldboete van de vijfde categorie.

Tweede Boek. Misdrijven

Titel XIX. Misdrijven tegen het leven gericht

Artikel 287

Hij die opzettelijk een ander van het leven berooft, wordt, als schuldig aan doodslag, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vijftien jaren of geldboete van de vijfde categorie.

Wetboek van Strafrecht

Artikel 45

1

Poging tot misdrijf is strafbaar, wanneer het voornemen van de dader zich door een begin van uitvoering heeft geopenbaard.

2

Het maximum van de hoofdstraffen op het misdrijf gesteld wordt bij poging met een derde verminderd.

3

Geldt het een misdrijf waarop levenslange gevangenisstraf is gesteld, dan wordt gevangenisstraf opgelegd van ten hoogste twintig jaren.

4

De bijkomende straffen zijn voor poging dezelfde als voor het voltooide misdrijf.

Jurisprudentie bij dit artikel

• Hieronder wordt een selectie van de bijbehorende jurisprudentie getoond.
  
  
• LJN AA6678, Voorlopige voorziening+bodemzaak, AWB 98/7403
  

Hoofdstuk 8. Bijzondere bepalingen over de wijze van procederen bij de bestuursrechter

Titel 8.3. Voorlopige voorziening en onmiddellijke uitspraak in de hoofdzaak

Artikel 8:81

1.

Indien tegen een besluit bij de bestuursrechter beroep is ingesteld dan wel, voorafgaand aan een mogelijk beroep bij de bestuursrechter, bezwaar is gemaakt of administratief beroep is ingesteld, kan de voorzieningenrechter van de bestuursrechter die bevoegd is of kan worden in de hoofdzaak, op verzoek een voorlopige voorziening treffen indien onverwijlde spoed, gelet op de betrokken belangen, dat vereist.

2.

Indien bij de bestuursrechter beroep is ingesteld, kan een verzoek om voorlopige voorziening worden gedaan door een partij in de hoofdzaak.

3.

Indien voorafgaand aan een mogelijk beroep bij de bestuursrechter bezwaar is gemaakt of administratief beroep is ingesteld, kan een verzoek om voorlopige voorziening worden gedaan door de indiener van het bezwaarschrift, onderscheidenlijk door de indiener van het beroepschrift of door de belanghebbende die geen recht heeft tot het instellen van administratief beroep.

4.

De artikelen 6:4, derde lid, 6:5, 6:6, 6:14, 6:15, 6:17, 6:19 en 6:21 zijn van overeenkomstige toepassing. De indiener van het verzoekschrift die bezwaar heeft gemaakt dan wel beroep heeft ingesteld, legt daarbij een afschrift van het bezwaar- of beroepschrift over.

5.

Indien een verzoek om voorlopige voorziening is gedaan nadat bezwaar is gemaakt of administratief beroep is ingesteld en op dit bezwaar of beroep wordt beslist voordat de zitting heeft plaatsgevonden, wordt de verzoeker in de gelegenheid gesteld beroep bij de bestuursrechter in te stellen. Het verzoek om voorlopige voorziening wordt gelijkgesteld met een verzoek dat wordt gedaan hangende het beroep bij de bestuursrechter.

Deze hele misleiding om mensen aan een experiment te late deelnemen is in strijd met de conventie van Genéve, waar de Neurenberg code op van toepassing is.

Hierbij een vertaling van de volledige tekst van de Code van Neurenberg zoals vastgelegd in de uitspraak van het Artsenproces:^[3]

1. De vrijwillige toestemming van de proefpersoon is absoluut noodzakelijk
   Dit betekent dat betrokken persoon wettelijk bevoegd moet zijn om toestemming te geven; in staat moet zijn zijn of haar vrije keuze te maken zonder tussenkomst van enig geweld, fraude, misleiding, of enige andere vorm van beperking of dwang; en moet voldoende kennis en begrip hebben van het betreffende onderwerp zodat hij of zij in staat is een onderbouwde keuze te maken. Dit laatste vereist dat voordat de proefpersoon zijn of haar keuze kan bevestigen duidelijk gemaakt moeten worden de aard, duur en doel van het experiment; de methode en middelen waarmee het uitgevoerd worden; alle te redelijkerwijs te verwachten ongemakken en risico’s; en de gevolgen voor de gezondheid of de persoon die mogelijk deel zal nemen aan het experiment.
   De plicht en de verantwoordelijkheid voor het vaststellen van de kwaliteit van de toestemming ligt bij de persoon die het experiment initieert, aanstuurt of eraan deelneemt. Dit is een persoonlijke plicht en verantwoordelijkheid die niet ongestraft overgedragen kan worden aan een ander.
2. Het experiment moet zo ontworpen zijn dat het vruchtbare resultaten oplevert voor de samenleving, die niet met andere methoden of middelen te behalen zijn, en niet willekeurig en onnodig van aard.
3. Het experiment moet zo ontworpen zijn en gebaseerd zijn op de resultaten van dierproeven en kennis van de natuurlijke geschiedenis van de ziekte of een ander onderzocht probleem, zodanig dat de verwachte resultaten de uitvoering van het experiment rechtvaardigen.
4. Het experiment moet zo uitgevoerd worden dat alle onnodige fysieke en mentale leed en letsel voorkomen worden.
5. Een experiment moet niet worden uitgevoerd wanneer er a priori reden is om ervan uit te gaan dat overlijden of een handicap het gevolg zullen zijn; behalve misschien in het geval dat de uitvoerende artsen zelf ook als proefpersoon dienen.
6. Het met het experiment genomen risico moet nooit groter zijn dan het humanitaire belang van het probleem dat het experiment moet oplossen.
7. Degelijke voorbereidingen moeten worden getroffen, en adequate voorzieningen moeten worden aangeboden om de proefpersoon te beschermen tegen mogelijk letsel, handicaps of overlijden.
8. Het experiment moet alleen worden uitgevoerd door wetenschappelijk gekwalificeerde personen. De hoogste graad van vaardigheid en zorg moeten worden vereist van de personen die het experiment leiden of uitvoeren, in alle stadia van het experiment.
9. Gedurende de gehele loop van het experiment moet het de proefpersoon vrij staan om het experiment ten einde te brengen als hij of zij een fysieke of mentale staat heeft bereikt waardoor voortzetten van het experiment hem of haar onmogelijk lijkt.
10. Gedurende de gehele loop van het experiment moet de verantwoordelijke wetenschapper voorbereid zijn het experiment te staken, in ieder willekeurig stadium, als hij of zij reden heeft om aan te nemen, met gebruik van het gezond verstand, de superieure vaardigheid en het zorgvuldig oordeel dat van hem of haar vereist wordt, dat voortzetting van het experiment zal leiden tot letsel, handicaps of overlijden van de proefpersoon.

Iedereen die meegedaan heeft:

GGD,

Politiek,

OMT,

Artsen,

Vallen onder een berechting via de Neurenberg Code.

Bij het weigeren van openbaarmaking binnen 2 werkdagen in alle dagbladen gaat iedereen die gevaccineerd is een schadevergoeding eisen van €500.000 met daarboven de wettelijke handelsrente, daar er een commerciële misdaad is gepleegd en de politiek als mensenhandlaren hebben geacteerd.

In opdracht van het WEF, waar de politiek en het koningshuis mee samen spant tegen de bevolking om de GENOCIDE uit te rollen.

Een ieder die deze info verspreiding tegen werkt is medeplichtig aan GENOCIDE.

Groet Rob Brekel

https://www.brighteon.com/cbfadbb5-27d9-4f56-bfe2-090fcb47b453

SV40 Kanker, Vaccin Antibioticaresistentie, DNA-besmetting, Mesothelioom Poliovaccin.

Professor Murakami en Kevin McKernan bevestigden SV40 in Pfizer-vaccins. 

Een kankerverwekkende stof in vaccins stoppen suggereert opzet om schade toe te brengen en corruptie in de grote farmaceutische industrie. 

Onderzoekers rapporteren vaccinbesmetting die teruggaat tot het Merck-poliovaccin dat mesothelioom mogelijk maakte. 

Uit gegevens blijkt dat sommige partijnummers van vaccins dodelijker zijn. 

Er zijn aanwijzingen dat de farma de bedoeling heeft om kanker en ernstige ziekten te veroorzaken, terwijl gegevens over bijwerkingen verbergen waarvan blijkt dat ze op de hoogte waren.

Farmaceutisch Strafrechtelijke aanklachten, Pfizer-vacciningrediënten, SV40-kanker, Vaccin Antibioticaresistentie, DNA-besmetting, Vaccinbesmetting, Big Pharma-corruptie, dodelijke lotnummers, Merck-poliovaccin, Mesothelioom

https://en.wikipedia.org/wiki/SV40

SV40 is een afkorting voor simian vacuolating virus 40 of simian virus 40 , een polyomavirus dat zowel bij apen als bij mensen voorkomt . Net als andere polyomavirussen is SV40 een DNA-virus dat soms tumoren bij dieren veroorzaakt, maar meestal aanhoudt als een latente infectie. SV40 is uitgebreid bestudeerd als een model -eukaryoot virus, wat heeft geleid tot vele vroege ontdekkingen in eukaryote DNA-replicatie ^[1] en transcriptie . ^[2]

Ziekte bij de mens

De hypothese dat SV40 bij mensen kanker zou kunnen veroorzaken, is een bijzonder controversieel onderzoeksgebied geweest. ^[3] Het is momenteel onduidelijk of SV40 een rol speelt bij het veroorzaken van tumoren. ^[4] Als gevolg van deze onzekerheden blijven de academische meningen verdeeld, waarbij sommigen beweren dat deze hypothese niet wordt ondersteund door de gegevens ^[5] en anderen beweren dat sommige vormen van kanker mogelijk SV40 inhouden. ^[6] [7] Het Amerikaanse National Cancer Institute kondigde in 2004 aan dat, hoewel SV40 kanker veroorzaakt in sommige diermodellen , “substantieel epidemiologisch bewijsmateriaal heeft verzameld dat erop wijst dat SV40 waarschijnlijk geen kanker veroorzaakt bij mensen”.^[8] Deze aankondiging was gebaseerd op twee onderzoeken. ^[9] [10] Deze aankondiging uit 2004 staat in contrast met een studie uit 2002, uitgevoerd door de National Academy of Sciences Immunization Safety Review Committee, waarin stond: “De commissie concludeert dat het biologische bewijs matig is dat blootstelling aan SV40 kan leiden tot kanker bij mensen onder Natuurlijke omstandigheden”. ^[11]

p53 schade en kankerverwekkendheid [ bewerken ]

SV40 kan fungeren als een co-carcinogeen met crocidoliet asbest om mesothelioom te veroorzaken . ^[12] [13] Het mechanisme kan onderdrukking van de transcriptie-eigenschappen van tumoronderdrukker p53 bij mensen door het grote T-antigeen SV40 en het kleine T-antigeen SV40 inhouden. Tumoronderdrukker p53 is verantwoordelijk voor het initiëren van gereguleerde celdood (” apoptose “), of stoppen van de celcyclus wanneer een cel beschadigd is. Een gemuteerd p53-gen kan bijdragen aan ongecontroleerde cellulaire proliferatie, wat leidt tot een tumor . ^{[ citaat nodig ]}

Besmetting met poliovaccin [ bewerken ]

Hoofd artikel: Vaccinbesmetting met SV40

Sommige vaccins die tussen 1955 en 1961 in de VS zijn gemaakt, bleken besmet te zijn met SV40, van het groeimedium en van de oorspronkelijke zaadstam. Studies op populatieniveau toonden geen uitgebreid bewijs van een toename van de incidentie van kanker als gevolg van blootstelling, ^[8] hoewel SV40 uitgebreid is bestudeerd. ^[14] Een follow-up van vijfendertig jaar vond geen buitensporig aantal kankers geassocieerd met SV40. ^[15]

gentherapie [ bewerken ]

Vanwege het hoge weefseltropisme proberen biotechnologiebedrijven gemodificeerde op SV40 gebaseerde vectoren te gebruiken als virale vector voor gentherapie . In deze helper-afhankelijke virusvectoren zijn het SV40 grote T-antigeen en het SV40 kleine T-antigeen verwijderd. ^{[16] [17] [18]}

Virologie [ bewerken ]

SV40 bestaat uit een niet-omhuld icosahedraal virion met een gesloten cirkelvormig dubbelstrengs DNA-genoom ^[19] van 5,2 kb. ^[20] Het virion hecht zich aan celoppervlakreceptoren van MHC klasse I door het virionglycoproteïne VP1 . Penetratie in de cel is via een blaasje . In de celkern werkt het cellulaire RNA-polymerase II om vroege genexpressie te bevorderen. Dit resulteert in een mRNA dat in twee segmenten wordt gesplitst. Hieruit ontstaan ​​de kleine en grote T- antigenen . Het grote T-antigeen heeft twee functies: 5% gaat naar het plasmacelmembraan en 95% keert terug naar de kern. Eenmaal in de kern bindt het grote T-antigeen drie virale DNA-plaatsen, I, II en III. Binding van sites I en II autoreguleert vroege RNA-synthese . Binding aan site II vindt plaats in elke celcyclus. Bindingsplaats I initieert DNA-replicatie aan de oorsprong van replicatie . Vroege transcriptie geeft twee gesplitste RNA’s die beide 19s zijn. Late transcriptie geeft zowel een langere 16s, die het belangrijkste virale capside -eiwit VP1 synthetiseert; en de kleinere 19s, die VP2 en VP3 geeft via lekscannen . Alle eiwitten, behalve de 5% van de grote T, keren terug naar de kern omdat daar de assemblage van het virale deeltje plaatsvindt. Er is gemeld dat een vermeend laat eiwit VP4 werkt als eenviroporine vergemakkelijkt de afgifte van virusdeeltjes en leidt tot cytolyse ; ^[21] [22] nochtans zijn de aanwezigheid en de rol van VP4 betwist. ^[23] [24]

Multipliciteitsreactivering [ bewerken ]

SV40 is in staat tot multipliciteitsreactivatie (MR). ^[25] [26] MR is het proces waarbij twee of meer virusgenomen die anderszins dodelijke schade bevatten binnen een geïnfecteerde cel op elkaar inwerken om een ​​levensvatbaar virusgenoom te vormen. Yamamato en Shimojo namen MR waar toen SV40-virionen werden bestraald met UV-licht en meervoudige infectie van gastheercellen kregen. ^[25] Hall bestudeerde MR wanneer SV 40-virionen werden blootgesteld aan het DNA-verknopingsmiddel 4, 5′, 8-trimethylpsoraleen. ^[26] Onder omstandigheden waarin slechts één virusdeeltje elke gastheercel binnendrong, was ongeveer één DNA-verknoping dodelijk voor het virus en kon deze niet worden gerepareerd. Wanneer daarentegen meerdere virale genomen een gastheercel infecteerden,door psoraleen geïnduceerde DNA-verknopingen werden hersteld; dat wil zeggen, MR vond plaats. Hall suggereerde dat de virionen met verknoopt DNA werden gerepareerd door recombinatieherstel. ^[26] Michod et al. bekeek talloze voorbeelden van MR in verschillende virussen en suggereerde dat MR een veel voorkomende vorm van seksuele interactie is die het voordeel biedt van recombinatieherstel van genoomschade. ^[27]

Transcriptie [ bewerken ]

De vroege promotor voor SV40 bevat drie elementen. De TATA-box bevindt zich ongeveer 20 basenparen stroomopwaarts van de transcriptionele startplaats. De herhalingen van 21 basenparen bevatten zes GC-boxen en zijn de plaats die de richting van transcriptie bepaalt. Ook zijn de herhalingen van 72 basenparen transcriptionele versterkers . Wanneer het SP1-eiwit interageert met de herhalingen van 21 basenparen, bindt het aan de eerste of de laatste drie GC-boxen. Het binden van de eerste drie initieert vroege expressie, het binden van de laatste drie initieert late expressie. De functie van de herhalingen van 72 basenparen is om de hoeveelheid stabiel RNA te vergroten en de synthesesnelheid te verhogen. Dit wordt gedaan door te binden ( dimerisatie ) met de AP-1-transcriptiefactor om een ​​primair transcript te geven dat 3′- gepolyadenyleerd en 5′-afgetopt is. ^{[ citaat nodig ]}

Andere dieren [ bewerken ]

SV40 is slapend en asymptomatisch bij resusapen . Het virus is aangetroffen in veel makakenpopulaties in het wild, waar het zelden ziekten veroorzaakt. Bij apen die immunodeficiënt zijn – bijvoorbeeld door infectie met het apenimmunodeficiëntievirus – gedraagt ​​SV40 zich echter ongeveer zoals de menselijke JC- en BK- polyomavirussen, waarbij het een nierziekte veroorzaakt en soms een demyeliniserende ziekte die lijkt op progressieve multifocale leuko-encefalopathie . Bij andere soorten, met name hamsters , veroorzaakt SV40 een verscheidenheid aan tumoren, meestal sarcomen. Bij ratten het oncogene SV40 large T-antigeenwerd gebruikt om een ​​hersentumormodel vast te stellen voor primitieve neuroectodermale tumor en medulloblastoom . ^[28]

De moleculaire mechanismen waarmee het virus de celfunctie reproduceert en verandert, waren voorheen onbekend, en onderzoek naar SV40 heeft het inzicht van biologen in genexpressie en de regulatie van celgroei enorm vergroot. ^{[ citaat nodig ]}

Geschiedenis [ bewerken ]

SV40 werd voor het eerst geïdentificeerd door Ben Sweet en Maurice Hilleman in 1960 toen ze ontdekten dat tussen de 10 en 30% van de poliovaccins in de VS besmet waren met SV40. ^[29] In 1962 beschreef Bernice Eddy de oncogene functie van SV40 die sarcoom en ependymomen induceert bij hamsters die waren geïnoculeerd met apencellen die waren geïnfecteerd met SV40. ^[30] Het volledige virale genoom werd gesequenced door Weissman aan de Yale University (VS) ^[31] in 1978 en ook door Fiers en zijn team aan de Universiteit van Gent ( België).). ^[32]

Referenties [ bewerken ]

1. ^ Waaier, E; Zhao, K (februari 2009). “SV40 DNA-replicatie: van het A-gen tot een nanomachine” . Virologie . 384 (2): 352-359. doi : 10.1016/j.virol.2008.11.038 . PMC 2718763 . PMID 19101707 .
2. ^ Banerji, J; Rusconi, S; Schaffner, W. (december 1981). “Expressie van een β-globine-gen wordt versterkt door SV40 DNA-sequenties op afstand”. Cel . 27 (2): 299-308. doi : 10.1016/0092-8674(81)90413-X . PMID 6277502 . S2CID 54234674 .  
3. ^ Poulin, DL; Decaprio, JA (2006). “Is er een rol voor SV40 bij kanker bij de mens?”. Tijdschrift voor klinische oncologie . 24 (26): 4356-65. doi : 10.1200/JCO.2005.03.7101 . PMID 16963733 . 
4. ^ Lowe, DB; Scheerder, MH; Jumper, CA; Kennedy, RC (2007). “SV40-associatie met maligniteiten bij de mens en mechanismen van tumorimmuniteit door groot tumorantigeen”. Cellulaire en moleculaire levenswetenschappen . 64 (7–8): 803–14. doi : 10.1007/s00018-007-6414-6 . PMID 17260087 . S2CID 12994993 .  
5. ^ Sjah, KV (2007). “SV40 en kanker bij de mens: een overzicht van recente gegevens”. Internationaal tijdschrift voor kanker . 120 (2): 215-23. doi : 10.1002/ijc.22425 . PMID 17131333 . S2CID 20679358 .  
6. ^ Moens, U; Van Ghelue, M; Johannessen, M. (2007). “Oncogene mogelijkheden van de regulerende eiwitten van het humane polyomavirus”. Cellulaire en moleculaire levenswetenschappen . 64 (13): 1656-1678. doi : 10.1007/s00018-007-7020-3 . PMID 17483871 . S2CID 31314244 .  
7. ^ Barbanti-Brodano, G; Sabbioni, S; Martini, F; Negrini, M; Corallini, A; Tognon, M. (2004). “Simian virus 40-infectie bij mensen en associatie met ziekten bij de mens: resultaten en hypothesen” . Virologie . 318 (1): 1–9. doi : 10.1016/j.virol.2003.09.004 . PMID 15015494 . 
8. ^Spring naar:^a b “Studies vinden geen bewijs dat Simian Virus 40 verband houdt met kanker bij de mens”. Wetenschap Dagelijks(Persbericht). NIH/Nationaal Kankerinstituut. 25 augustus 2004.
9. ^ Engels, EA; Chen, J; Hartge, P; Cerhan, JR; Davis, S; Severson, RK; Cozen, W; Viscidi, RP (2005). “Antilichaamreacties op Simian Virus 40 T-antigeen: een case-control studie van non-Hodgkin-lymfoom” . Kankerepidemiologie, biomarkers en preventie . 14 (2): 521–4. doi : 10.1158/1055-9965.epi-04-0441 . PMID 15734981 . 
10. ^ Engels, Eric A.; Katki, Hormuzd A.; Nielsen, Nete M.; Winther, Jeanette F.; Hjalgrim, Henrik; Gjerris, Flemming; Rosenberg, Philip S.; Frisch, Morten (2003). “Kankerincidentie in Denemarken na blootstelling aan poliovirusvaccin besmet met Simian Virus 40”. JNCI Journal van het National Cancer Institute . 95 (7): 532-9. CiteSeerX 10.1.1.500.5108 . doi : 10.1093/jnci/95.7.532 . PMID 12671021 .  
11. ^ Institute of Medicine (US) Immunisatie Safety Review Committee; Stratton, K.; Almario, DA; McCormick, MC (2002). Stratton, Kathleen; Almario, Donna A.; McCormick, Marie C. (red.). Immunisatie Veiligheidsoverzicht: SV40-besmetting van poliovaccin en kanker . De Nationale Academie van Wetenschappen. blz. 19-84. doi : 10.17226/10534 . ISBN-nummer978-0-309-08610-3. PMID 25057632 . NBK221112 .
12. ^ Kroczynska, Barbara; Cutrone, Rochelle; Bocchetta, Maurizio; Yang, Haining; Elmishad, Amira G.; Vacek, Pamela; Ramos-Nino, Maria; Mossman, Brooke T.; Pas, Harvey I.; Carbone, Michele (19 september 2006). “Crocidoliet asbest en SV40 zijn cocarcinogenen in menselijke mesotheelcellen en veroorzaken mesothelioom bij hamsters” . Procedures van de National Academy of Sciences . 103 (38): 14128-14133. Bibcode : 2006PNAS..10314128K . doi : 10.1073/pnas.0604544103 . PMC 1599923 . PMID 16966607 .  
13. ^ Pershouse, Teken A.; Hallo, Shane; Girtsman, Teri (januari 2006). “De rol van SV40 bij maligne mesothelioom en andere menselijke maligniteiten”. Inhalatietoxicologie . 18 (12): 995-1000. doi : 10.1080/08958370600835377 . PMID 16920674 . S2CID 30590705 .  
14. ^ Hilleman MR (1998). “Ontdekking van apenvirus 40 (SV40) en zijn relatie met poliomyelitisvirusvaccins”. Dev Biol-standaard . 94 : 183-90. PMID 9776239 . 
15. ^ Carroll-Pankhurst, C; Engels, EA; Stricker, HD; Goedert, JJ; Wagner, J; Mortimer EA Jr. (november 2001). “Vijfendertig jaar sterfte na ontvangst van met SV40 besmet poliovaccin tijdens de neonatale periode” . Br J Kreeft . 85 (9): 1295–7. doi : 10.1054/bjoc.2001.2065 . PMC 2375249 . PMID 11720463 .  
16. ^ Müller, C.; Strayer, MS; Sirninger, J.; Braag, S.; Branco, F.; Louboutin, J.-P.; Flotte, TR; Strayer, DS (februari 2010). “In vitro en in vivo functionele karakterisering van lefloze recombinante SV40-afgeleide CFTR-vectoren” . Gen therapie . 17 (2): 227-237. doi : 10.1038/gt.2009.137 . PMC 2820588 . PMID 19890354 .  
17. ^ Toscano, Miguel G.; van der Velden, Jeroen; van der Werf, Sybrand; Odijk, Machteld; Roque, Ana; Camacho-Garcia, Rafael J.; Herrera-Gomez, Irene G.; Mancini, Irene; de Haan, Peter (15 september 2017). “Generatie van een op Vero gebaseerde verpakkingscellijn om SV40-genafgiftevectoren te produceren voor gebruik in klinische gentherapiestudies” . Moleculaire therapie. Methoden en klinische ontwikkeling . 6 : 124-134. doi : 10.1016/j.omtm.2017.06.007 . PMC 5537168 . PMID 28791314 .  
18. ^ Vera, Maria; Fortes, Puri (mei 2004). “Simian Virus-40 als gentherapievector”. DNA en celbiologie . 23 (5): 271-282. doi : 10.1089/104454904323090903 . PMID 15169607 . 
19. ^ Waaier, E; Zhao, K (2009). “SV40 DNA-replicatie: van het A-gen tot een nanomachine” . Virologie . 384 (2): 352-359. doi : 10.1016/j.virol.2008.11.038 . PMC 2718763 . PMID 19101707 .  
20. ^ Zaad, GA; Fanning, E (2012). “Een wolf in schaapskleren: SV40 coöpteert eiwitten voor het onderhoud van het gastheergenoom om viraal DNA te repliceren” . PLOS-pathogenen . 8 (11): e1002994. doi : 10.1371/journal.ppat.1002994 . PMC 3493471 . PMID 23144614 .  
21. ^ Raghava, Smita; Giorda, Kristina M.; Romano, Fabian B.; Heuck, Alejandro P.; Hebert, Daniel N. (30 juni 2011). “De SV40 Late Protein VP4 is een viroporine die poriën vormt om membranen te verstoren voor virale afgifte” . PLOS-pathogenen . 7 (6): e1002116. doi : 10.1371/journal.ppat.1002116 . PMC 3128117 . PMID 21738474 .  
22. ^ DeCaprio, James A.; Garcea, Robert L. (april 2013). “Een overvloed aan menselijke polyomavirussen” . Natuurrecensies Microbiologie . 11 (4): 264-276. doi : 10.1038/nrmicro2992 . PMC 3928796 . PMID 23474680 .  
23. ^ Henriksen, Stian; Rinaldo, Christine Hanssen (29 april 2020). “Ondersteunt het bewijs het bestaan ​​van het Simian Polyomavirus SV40 Vp4 Viroporin?” . mSphere . 5 (2): e00019-20. doi : 10.1128/mSphere.00019-20 . PMC 7082134 . PMID 32188744 .  
24. ^ Daniëls, Robert; Hebert, Daniel N. (29 april 2020). “Ter ondersteuning van Simian Polyomavirus 40 VP4 als een later uitgedrukte viroporine” . mSphere . 5 (2): e00187-20. doi : 10.1128/mSphere.00187-20 . PMC 7082142 . PMID 32188752 .  
25. ^Spring naar:^ab Yamamoto , Hiroshi; Shimojo, H (augustus 1971). “Multipliciteitsreactivering van humaan adenovirus type 12 en apenvirus 40 bestraald met ultraviolet licht”. Virologie. 45(2): 529-31. doi:10.1016/0042-6822(71)90355-2. PMID4328814. 
26. ^Spring naar:^a b c Hall, JD (1982). “Reparatie van psoraleen-geïnduceerde verknopingen in cellen vermenigvuldigd geïnfecteerd met SV40”. Moleculaire en algemene genetica. 188(1): 135–8. doi:10.1007/bf00333007. PMID6294477. S2CID5843939.  
27. ^ Michod, Richard E.; Bernstein, Harris; Nedelcu, Aurora M. (2008). “Adaptieve waarde van seks in microbiële pathogenen”. Infectie, genetica en evolutie . 8 (3): 267-85. doi : 10.1016/j.meegid.2008.01.002 . PMID 18295550 . 
28. ^ Eibl, RH; Kleihues, P; Jat, PS; Wiestler, OD (1994). “Een model voor primitieve neuroectodermale tumoren in transgene neurale transplantaties die het SV40 grote T-antigeen herbergen” . Het American Journal of Pathologie . 144 (3): 556-64. PMC 1887088 . PMID 8129041 .  
29. ^ Zoet, BH; Hilleman, MR (november 1960). “Het vacuolerende virus, SV 40”. Proceedings van de Society for Experimental Biology and Medicine . 105 (2): 420-427. doi : 10.3181/00379727-105-26128 . PMID 13774265 . S2CID 38744505 .  
30. ^ Eddy, BE; Borman, GS; Grubbs, GE; Young, RD (mei 1962). “Identificatie van de oncogene stof in niercelkweek van resusapen als apenvirus 40”. Virologie . 17 : 65-75. doi : 10.1016/0042-6822(62)90082-x . PMID 13889129 . 
31. ^ Roodje, VB; Weissman, SM (mei 1978). “Het genoom van apenvirus 40”. Wetenschap . 200 (4341): 494-502. Bibcode : 1978Sci…200..494R . doi : 10.1126/science.205947 . PMID 205947 . 
32. ^ Fiers, W; Contraras, R; Haegemann, G; Rogiers, R; Van De Voorde, A; Van Heuverswyn, H; Van Herreweghe, J; Volckaert, G; Ysebaert, M (mei 1978). “Volledige nucleotidesequentie van SV40-DNA”. Natuur . 273 (5658): 113-20. Bibcode : 1978Natur.273..113F . doi : 10.1038/273113a0 . PMID 205802 . S2CID 1634424 .  

Externe links

Wikimedia Commons heeft media met betrekking tot het Simian-virus 40 .

Veelgestelde vragen over CDC [ bewerken ]

• “Simian Virus 40 (SV40) – 1955 – 1963” in “Historische veiligheidsproblemen” . Vaccin veiligheid . CDC. 30 maart 2022.

NIH 1997 Conferentie over SV40 [ bewerken ]

• Simian Virus 40 (SV40:) A Possible Human Polyomavirus Workshop Maandag 27 januari 1997, Ochtendsessie , transcript van 1997 National Institutes of Health ^{[ dode link ]} conferentie over SV40 bij mensen, (deel 1 van 3), Verenigde Staten Food and Drug Administratie (FDA)
• Simian Virus 40 (SV40:) Een mogelijk humaan polyomavirus-workshop Maandag 27 januari 1997 Middagsessie , ^{[ dode link ]} transcriptie van de National Institutes of Health- conferentie uit 1997 over SV40 bij mensen (deel 2 van 3), Amerikaanse Food and Drug Administration ( FDA)
• Simian Virus 40 (SV40:) A Possible Human Polyomavirus Workshop , dinsdag 28 januari 1997 , ^{[ dode link ]} transcript van 1997 National Institutes of Health conferentie over SV40 bij mensen (deel 3 van 3), Verenigde Staten Food and Drug Administration (FDA )